CZY SIĘ ŚNI…?

„DLA CIEBIE I OGNIA”
POLSKA, 2008
SC. Mateusz Jemioł, Tomek Zasada
REŻ. Mateusz Jemioł, Tomek Zasada
MUZ. Michał Wasilewski
ZDJ. Tomek Zasada
WYST. Michał Chołka (Adam), Małgorzata Regent (Ania), Łukasz Jakubowski (Paweł), Marek Richter (Janusz), Karolina Adamska (Ola)

Adam jest młodym, ambitnym dziennikarzem śledczym, pracującym w „Kurierze Pomorza”. Najpierw widzimy go, jak na miejscu wypadku samochodowego robi zdjęcia, które później sprzedaje do jakiejś witryny internetowej. (Bardzo ważna scena, choć wydaje się tylko wprowadzeniem do filmu).
Potem walczy w swojej gazecie o wydrukowanie kontrowersyjnego materiału – oskarża księdza z rodzimej parafii o pedofilię. Dość szybko okazuje się, że materiały pornograficzne podrzucił księdzu sam.
I nagle sam znajduje się w podobnej sytuacji – dostaje tajemnicze koperty bez nadawcy, za to z dopiskiem 'Tibi et Igni'. Adam tłumaczy przyjacielowi, że z języka łacińskiego dosłownie tłumaczy się to jako „Dla Ciebie i Ognia”. A metaforycznie trzeba to tłumaczyć jako wiadomość tylko i wyłącznie do adresata, którą trzeba spalić zaraz po przeczytaniu.
W kopertach Adam znajduje zdjęcia swojej dziewczyny Ani. To zdjęcia z nieznajomymi osobami, zdjęcia z miejsc, w których Ania podobno nigdy nie była.
Adam na pozór wierzy wyjaśnieniom Ani, ale w sercu nieufny rozpoczyna swoje małe, prywatne śledztwo…
Więcej nie napiszę.
Z dwóch powodów.
Po pierwsze dlatego, że każda kolejna informacja odsłania kolejną tajemnicę, a jeśli ktoś nie widział, to szkoda psuć to napięcie i niecierpliwość, jaka wytwarza się podczas oglądania filmu. Niezwykły, niepokojący klimat. Chęć przyspieszenia akcji, żeby dowiedzieć się, co będzie na końcu, chęć zajrzenia na sam koniec, żeby uspokoić nerwy i przekonać się, czy jest się czego obawiać…
A po drugie – po obejrzeniu tego filmu miałam pewną tezę. Nie wiedziałam, czy jest słuszna, czy nie. Zaczęłam szperać w necie – właściwie każdy ma swoje odczucia i przemyślenia co do tego filmu, każdy rozumie go na swój sposób i na swój sposób interpretuje postać Adama, postać Janusza i jego ostateczny wydźwięk.
Oczywiście jednoznaczne jest odwołanie do religii, do problemu winy i kary – już sama postać księdza, pokazanego na samym początku, pozwala nam na taką interpretację. Ale to, co dzieje się potem, to w jaki sposób film się kończy pokazuje, że zakończenie nie jest jednoznaczne.
Piekło, niebo, czyściec, kara, wina, zaufanie, pozory, złudzenia – to słowa, które od razu przychodzą mi na myśl w kontekście „Dla Ciebie i ognia”.
Ja sięgnęłam po ten film z jednego powodu – to niezależne kino gdańskie. Jako, że mieszkam w Gdańsku, chciałam zobaczyć to miasto w filmie. π-kawa (jedna z najbardziej klimatycznych kawiarni na Starym Mieście), ulica Świętego Ducha, tereny Politechniki Gdańskiej, uliczki, którymi chodzę na co dzień…
Ale szybko zapomniałam o wynajdowaniu znanych miejsc, bo akcja wciąga niesamowicie, pędzi na złamanie karku, a ja pędzę wraz z nią. I to jest niezaprzeczalna i największa siła tego filmu.
I owszem, film ma niedociągnięcia, ale trzeba mimo wszystko pamiętać, że jest to film niezależny, zrobiony w dwa lata z prywatnych pieniędzy twórców, w ekipie składającej się z pięciu osób (Mateusz Jemioł, Tomasz Zasada, Bartek Kusz, Tomek Specjał, Leszek Specjał) - jak na takie warunki, uważam, iż powstało świetne kino – świetne dlatego, że trzyma w napięciu.
Niektórzy robią zarzut z inspiracji, jakimi nasiąknęli twórcy („Adwokat diabła”, filmy Lyncha, „Harry Angel”, „Vanila Sky”), ale ja będę bronić twórców – każdy inspiruje się czymś w swoich działaniach, każdego coś porusza, coś zniewala, coś czyni go innym, nowym. Więc nie można zabronić inspiracji…

Tu recenzja, z którą się zgadzam w dużej mierze.

Moja ocena: 4,5/6 (nie mogę bowiem zaprzeczyć, że film ma niedociągnięcia, także fabularne – pewnie, gdyby było więcej pieniędzy…)